ترمیم دریچه میترال چگونه است؟

ترمیم دریچه میترال چگونه است؟ زمانی که دریچه میترال دارای اختلال و نارسایی باشد، به هنگام انقباض قلب (بطن چپ) خون از راه دریچه میترال به دهلیز نشت می کند و پمپاژ قلب به درستی انجام نمی گیرد چرا که خون در دو مسیر جریان می یابد. به طورعمده درمان نارسایی، تنگی و یا افتادگی دریچه میترال که در اثر نقص مادرزادی ایجاد شده باشد، از طریق جراحی ترمیم دریچه موفقیت آمیز می باشد. معمولا عمل تعویض دریچه میترال به شکل عمل باز انجام می گیرد.

بیشتر بخوانید: بهترین متخصص اکوکاردیوگرافی قلب

دریچه میترال چیست؟

دریچه میترال یا به عبارت دیگر دریچه دو لختی، دارای دو دهانه است و میان دهلیز و بطن چپ قلب قرار دارد. در شرایط طبیعی و نرمال به هنگام انبساط قلب دهانه این دریچه باز می باشد تا خون از دهلیز چپ وارد بطن چپ گردد و در هنگام انقباض بطن چپ این دریچه به واسطه طناب های وتری نگه دارنده به طور کامل و محکم بسته می ماند.

علایم آسیب های آن چیست؟

دلایل زیادی چون نقص مادرزادی دریچه قلب، افتادگی دریچه میترال، تنگی دریچه و غیره وجود دارند که بنا بر تشخیص پزشک متخصص می توان جهت بهبود سلامت بیمار از جراحی و ترمیم دریچه میترال استفاده نمود. به طور عمومی بیمارانی که دچار اختلال و آسیب یا افتادگی دریچه میترال هستند دارای علایمی چون درد قفسه سینه، افزایش ضربان قلب، اختلال در تنفس، سرگیجه، ایجاد ورم در ناحیه پا یا شکم، افزایش وزن به دلیل احتباس آب می باشند.

جراحی ترمیمی دریچه میترال چگونه انجام می شود؟

جراحی و ترمیم دریچه میترال قلب با بیهوشی کامل انجام می شود و در حین جراحی پزشک متخصص قلب و عروق جهت کاهش تپش قلب و حفاظت از ماهیچه های آن، قلب را خنک می نماید. به علاوه در طی جراحی بیمار در یک ماشین قلبی ریوی قرار می گیرد و اکسیژن خون بیمار توسط این دستگاه تامین می شود و خون در خارج از بدن بیمار جریان می یابد. روش های متفاوتی جهت جراحی و ترمیم و تقویت دریچه میترال آسیب دیده وجود دارد که به واسطه آن ها دریچه می تواند به درستی عمل نماید و در هنگام انقباض بطن چپ به طور کامل بسته می شوند. این روش ها شامل:

ترمیم: در این نوع جراحی طناب های وتری و عضلات پاپیلاری که وظیفه پشتیبانی از دریچه ها را دارند ترمیم یا کوتاه می گردند تا با بهبود طول مناسب آن ها دریچه میترال به درستی عمل نماید.

والوولوپلاستی: در این روش پزشک متخصص با قرار دادن حلقه ای در خارج از دریچه میترال، باعث تقویت دریچه شده و به بسته شدن کامل دریچه کمک می کند.

شکل دهی مجدد: در این نوع جراحی دریچه آسیب دیده بریده و برداشته می شود و سپس دوباره دریچه سر جای خود دوخته می گردد. با این کار دریچه به خوبی بسته می شود و می تواند عملکرد مناسبی داشته باشد.

کامیشروتومی: زمانی که دریچه ضخیم و تنگ می شود پزشک جراح با ایجاد برش بر روی دریچه آن را باز می نماید.

وصله زدن: از طریق وصله زدن سوراخ ها و پارگی های به وجود آمده در دریچه میترال می توان به بهبود عملکرد آن کمک نمود.

دکلسیفیکاسیون: گاهی اوقات بسته نشدن دریچه میترال به دلیل تجمع رسوبات کلسیم بر روی دریچه می باشد که پزشک با برداشتن آن ها حین جراحی به بسته شدن درست دریچه میترال کمک می نماید.

از سوی دیگر، زمانی که دریچه تخریب شده باشد پزشک از طریق تعویض دریچه به حفظ سلامت بیمار کمک می نماید. پزشک از دو نوع دریچه بیولوژیکی و دریچه مکانیکی جهت تعویض می تواند استفاده نماید. استفاده از دریچه بیولوژیکی که از بافت یا قلب انسانی دیگر و یا بافت خود بیمار باشد یک پیوند از نوع آلوگرفت و یا هموگرافت و یا اتوگرافت می باشد.

استحکام دریچه های بیولوژیکی بالا نیست و پس از گذشت 10 سال نیاز به تعویض دارند. دریچه مکانیکی می تواند از جنس کربن، پلاستیک و یا فلز باشد. از ویژگی بارز این نوع از دریچه ها استحکام بالای آن هاست ولی از معایب آن می توان به ضروری بودن مصرف دایمی داروهای رقیق کننده خون توسط بیمار اشاره نمود.

بیشتر بخوانید: بهترین دکتر قلب

عوارض احتمالی جراحی و ترمیم دریچه میترال:

براساس شرایط جسمی و سلامتی هر بیمار عوارض پس از جراحی ناشی از نارسایی دریچه میترال می تواند متفاوت باشد. این عوارض می تواند شامل خونریزی در هنگام جراحی و یا پس از جراحی، مشکلات تنفسی، آریتمی و ضربان غیر طبیعی در قلب، ایجاد لخته خون و یا عفونت باشد.