عمل قلب باز در نوزادان

جراحی اصلاحی نقص مادرزادی قلب، نقص قلبی را که کودک با آن متولد می شود، رفع یا درمان می کند. نوزادی که با یک یا چند نقص قلبی متولد می شود، بیماری قلبی مادرزادی دارد. اگر نقص در دراز مدت به سلامت یا رفاه کودک آسیب برساند، جراحی و عمل قلب باز در نوزادان لازم است. در ادامه با بیماری های مختلف قلبی که ممکن است نوزاد با آن ها متولد شود و برای درمان باید عمل قلب باز انجام شود، آشنا خواهید شد:

بستن مجرای شریانی باز (PDA):

نوزاد قبل از تولد دارای یک رگ خونی است که بین آئورت (شریان اصلی بدن) و شریان ریوی (شریان اصلی منتهی به ریه ها) قرار دارد که مجرای شریانی نامیده می شود. این رگ کوچک اغلب بلافاصله پس از تولد بسته می شود، زمانی که کودک شروع به نفس کشیدن خود به خود می کند. اگر بسته نشود به آن مجرای شریانی باز می گویند. این عارضه می تواند مشکلات زیادی در ادامه زندگی ایجاد کند. در بیشتر موارد، پزشک با استفاده از دارو می تواند دهانه را ببندد. اگر با استفاده از دارو نتوانست از تکنیک های دیگر استفاده می نماید.

گاهی اوقات پزشک PDA را می تواند با روشی غیر از جراحی، ببندد. روش دیگر درمان جراحی و عمل قلب باز در نوزادان است. به این صورت که جراح قلب با  ایجاد یک برش کوچک در سمت چپ قفسه سینه PDA را پیدا می‌کند و سپس مجرای شریانی را می‌بندد یا آن را تقسیم کرده و برش می‌دهد. و بعد در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) بستری می شود.

ترمیم کوآرکتاسیون آئورت:

کوآرکتاسیون آئورت زمانی اتفاق می افتد که بخشی از آئورت بسیار باریک شود. شکل آن شبیه یک تایمر ساعت شنی است. این باریک شدن باعث می شود خون به اندام های تحتانی ورود نکند که با گذشت زمان، می تواند منجر به مشکلاتی مانند فشار خون بسیار بالا شود. برای ترمیم این اختلال، پزشک متخصص قلب و عروق اغلب برشی در سمت چپ قفسه سینه، بین دنده ها ایجاد می نماید.

راه های مختلفی برای ترمیم کوآرکتاسیون آئورت وجود دارد. متداول ترین راه برای تعمیر آن، بریدن قسمت باریک و بزرگتر کردن آن با یک وصله ساخته شده از یک ماده مصنوعی به نام Gore-tex است.

راه دیگر برای ترمیم این مشکل، برداشتن بخش باریک آئورت و دوختن انتهای باقی مانده به هم است. البته این روش درمانی اغلب در کودکان بزرگتر قابل انجام است.

راه سوم برای ترمیم این مشکل فلپ ساب کلاوین نام دارد. به این صورت که ابتدا برشی در قسمت باریک آئورت ایجاد می شود. سپس یک پچ از شریان ساب کلاوین چپ (شریان بازو) گرفته می شود تا بخش باریک آئورت بزرگ شود.

راه چهارم، اتصال یک لوله به بخش های طبیعی آئورت، در دو طرف بخش باریک است. خون از طریق لوله جریان می یابد و بخش باریک را دور می زند.

روش جدیدتر نیازی به جراحی ندارد. یک سیم کوچک از طریق یک شریان در کشاله ران وارد و تا آئورت فرستاده می شود. سپس یک بالون کوچک در ناحیه باریک باز می شود. یک استنت یا لوله کوچک در آنجا باقی می‌ماند تا به باز نگه داشتن شریان کمک کند. این روش در کت لب با اشعه ایکس انجام می شود و اغلب زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که کوآرکتاسیون پس از رفع آن دوباره عود کند.

بیشتر بخوانید: بهترین دکتر قلب

ترمیم نقص سپتوم دهلیزی (ASD):

سپتوم دهلیزی دیواره بین دهلیز چپ و راست (حفره فوقانی) قلب است. سوراخ در آن دیوار ASD نامیده می شود. در صورت وجود این عیب، خون با و بدون اکسیژن می تواند مخلوط شود و به مرور زمان باعث ایجاد مشکلات پزشکی و آریتمی شود.

گاهی اوقات، ASD می تواند بدون جراحی قلب باز بسته شود. ابتدا پزشک یک برش کوچک در کشاله ران ایجاد می کند. سپس سیمی را وارد رگ خونی می کند که به سمت قلب می رود. در مرحله بعد، دستگاه کوچک چتری شکل “تاشو” در سمت راست و چپ سپتوم قرار می گیرند. این دو به یکدیگر متصل هستند. این باعث بسته شدن سوراخ قلب می شود. همه مراکز پزشکی این روش را انجام نمی دهند.

جراحی قلب باز نیز ممکن است برای ترمیم ASD در نوزادان انجام شود. در این عمل می توان سپتوم را با استفاده از بخیه بست و یا برای پوشاندن سوراخ یک وصله ایجاد نمود.

بیشتر بخوانید: بهترین متخصص قلب

ترمیم نقص دیواره بین بطنی (VSD):

سپتوم بطنی دیواره بین بطن چپ و راست (حفره پایینی) قلب است. سوراخ در سپتوم بطنی VSD نامیده می شود. وجود این سوراخ موجب می شود تا خون با اکسیژن با خون رسیده از اندام ها مخلوط شود و به ریه ها برگردد. با گذشت زمان از این اختلال، ضربان قلب نامنظم و سایر مشکلات قلبی ممکن است رخ دهد.

در سن 1 سالگی، اکثر VSD های کوچک خود به خود بسته می شوند. با این حال، VSD هایی که بعد از این سن باز می مانند ممکن است نیاز به بسته شدن داشته باشند.

VSDهای بزرگتر، موارد کوچک در قسمت های خاصی از سپتوم بطنی، یا آنهایی که باعث نارسایی قلبی یا اندوکاردیت می شوند، نیاز به جراحی قلب باز دارند. در عمل قلب باز که جراح انجام می دهد سوراخ سپتوم اغلب با یک پچ بسته می شود.

تترالوژی فالوت:

تترالوژی فالوت یک نقص قلبی است که از بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). معمولاً شامل چهار نقص در قلب باعث می شود کودک به رنگ آبی متمایل شود (سیانوز). برای درمان این نوزادان جراحی قلب باز مورد نیاز است و اغلب زمانی که کودک بین 6 ماه تا 2 سال دارد جراحی انجام می شود.

جراحی شامل:

• بستن نقص سپتوم بطنی با پچ.
• باز کردن دریچه ریوی و برداشتن عضله ضخیم شده (تنگی).
• قرار دادن پچ روی بطن راست و شریان ریوی اصلی برای بهبود جریان خون به ریه ها.

ممکن است در ابتدای عمل، روش شانت برای کودک انجام شود. یک شانت خون را از یک ناحیه به ناحیه دیگر منتقل می کند. این عمل در صورتی انجام می شود که نیاز باشد جراحی قلب باز به تعویق بیفتد. در طی اجرای یک روش شنت، جراح یک برش جراحی در سمت چپ قفسه سینه ایجاد می کند. هنگامی که کودک بزرگتر شد، شانت بسته می شود و ترمیم اصلی در قلب انجام می شود.

جابجایی عروق بزرگ:

در قلب طبیعی، آئورت از سمت چپ قلب و شریان ریوی از سمت راست می آید. در جابجایی عروق بزرگ، این شریان ها از طرف مقابل قلب می آیند. اصلاح جابجایی عروق بزرگ به جراحی قلب باز نیاز دارد. در صورت امکان این جراحی اندکی پس از تولد انجام می شود. رایج ترین درمان سوئیچ شریانی نامیده می شود. آئورت و شریان ریوی تقسیم می شوند. شریان ریوی به بطن راست، جایی که به آن تعلق دارد، متصل است. سپس آئورت و عروق کرونر به بطن چپ، جایی که به آن تعلق دارند، متصل می شوند.

تنه مشترک شریانی (ترانکوس آرتریوسوس):

Truncus arteriosus یک بیماری نادر است که زمانی اتفاق می‌افتد که آئورت، شریان‌های کرونر و شریان ریوی از یک تنه مشترک خارج می‌شوند. این اختلال ممکن است ساده یا بسیار پیچیده باشد. در تمام موارد، برای ترمیم نقص، نیاز به جراحی قلب باز است.

جراحی قلب باز معمولاً در چند روز یا چند هفته اول زندگی نوزاد انجام می شود. طی جراحی شریان‌های ریوی از تنه آئورت جدا می‌شوند و هر گونه نقص وصله می‌شود. معمولاً این نوزادن دارای نقص دیواره بین بطنی نیز هستند و آن هم بسته است. سپس یک اتصال بین بطن راست و شریان های ریوی برقرار می شود. اکثر این کودکان در حین رشد به یک یا دو عمل جراحی دیگر نیاز دارند.

ترمیم آترزی سه لتی:

دریچه سه لتی بین حفره های فوقانی و تحتانی در سمت راست قلب قرار دارد. آترزی تریکوسپید زمانی اتفاق می افتد که این دریچه تغییر شکل داده، باریک یا از بین رفته باشد. نوزادانی که با آترزی تریکوسپید متولد می شوند آبی هستند زیرا نمی توانند خون را برای دریافت اکسیژن به ریه ها برسانند.

بلافاصله پس از تولد، به نوزاد دارویی به نام پروستاگلاندین E داده می شود. این دارو به باز نگه داشتن مجرای شریانی باز کمک می کند تا خون بتواند به ریه ها جریان یابد. با این حال، این درمان  برای مدت کوتاهی کارآمد است  و کودک در نهایت نیاز به جراحی عمل قلب به صورت باز خواهد داشت. ممکن است نوزاد برای اصلاح این نقص به یک سری شنت و جراحی نیاز داشته باشد. هدف از این جراحی این است که خون از بدن به داخل ریه ها جریان یابد. جراح ممکن است مجبور شود دریچه تریکوسپید را ترمیم کند، دریچه را تعویض کند یا یک شانت قرار دهد تا خون به ریه ها برسد.

عمل قلب باز در نوزادان

اصلاح کامل بازگشت غیرعادی وریدی ریوی (TAPVR):

TAPVR زمانی اتفاق می‌افتد که وریدهای ریوی خون غنی از اکسیژن را از ریه‌ها را به جای سمت چپ قلب به سمت راست قلب ببرند.

این اختلال تنها باید با جراحی اصلاح شود. در صورتی که نوزاد علائم شدید داشته باشد، ممکن است این جراحی بلافاصله پس از تولد انجام شود. در غیر این صورت، در 6 ماه اول زندگی نوزاد انجام می شود. درمان TAPVR نیاز به جراحی قلب باز دارد. وریدهای ریوی به سمت چپ قلب، جایی که به آن تعلق دارند، برگشت داده می‌شوند و هرگونه اتصال غیرطبیعی بسته می‌شود.

عمل قلب باز در نوزادان

ترمیم هیپوپلاستیک قلب چپ:

این اختلال نقص قلبی بسیار شدید است که توسط یک قلب چپ بسیار ضعیف ایجاد می شود و اگر درمان نشود، باعث مرگ نوزاد می شود.برای این اختلال جراحی و عمل قلب انجام می شود. عملیات درمان این نقص در مراکز درمانی تخصصی انجام می شود.

عمل قلب باز در نوزادان

جهت درمان سه جراحی برای قلب نوزاد بیمار ضروری است. اولین عمل در هفته اول زندگی نوزاد انجام می شود که شامل جراحی پیچیده ای است و در طی آن یک رگ خونی جدید از شریان ریوی و آئورت ایجاد می شود. این رگ جدید خون را به ریه ها و بقیه بدن می رساند. عمل دوم که عمل فونتان نامیده می شود، اغلب در سن 4 تا 6 ماهگی نوزاد انجام می شود و عمل سوم یک سال بعد از عمل دوم انجام می شود.