تاثیر تداخل داروهای قلبی بر سلامت بدن و قلب چگونه است؟
تاثیر تداخل داروهای قلبی بر سلامت بدن و قلب چگونه است؟همراه ما باشید تا ببینیم تاثیر تداخل داروهای قلبی بر سلامت بدن و قلب چگونه است؟ به طور کلی زمانی که دو یا چند دارو به صورت همزمان مصرف شوند ممکن است تداخل دارویی ایجاد شود. تداخل دارویی موجب از بین رفتن اثر درمانی دارو و سمی شدن آن برای بدن می گردد.
در واقع علت اصلی تداخل دارویی تغییر در فارماکوکینتیک (جذب، دفع، انتشار، نیمه عمر) دارویی است که متاثر از مصرف ماده ای دیگر(دارو یا ماده غذایی) قرار گرفته است.
بیشتربخوانید: بهترین متخصص اکوکاردیوگرافی قلب
چه داروهایی بیشتر در معرض تداخل دارویی هستند:
بر اساس مطالعات و بررسی های انجام شده، مشخص گردیده که داروهایی که دارای شاخص درمانی پایین تری هستند بیشتر در معرض تداخل با داروهای دیگر قرار دارند.
در یک دارو که شاخص درمانی پایینی دارد دوز درمانی به دوز سمی نزدیک است و هر گونه تغییری در مقدار مصرف دارو موجب تغییر در جذب، دفع و انتشار دارو در بدن می شود.
همه اینها می تواند منجر به افزایش غلظت دارو در پلاسمای خون شده و به دنبال آن دارو اثر سمیت ایجاد می کند. لذا داروهای قلبی عروقی که دارای شاخص درمانی پایین هستند از جمله گشاد کننده های عروقی، داروهای ضد آریتمی قلبی، بلاک کننده کانال های کلسیم، پایین آورنده های چربی خون، دیورتیک ها بیشتر در معرض تداخل دارویی قرار دارند.
نمونه ای از داروهای قلبی که تداخل دارویی دارند:
- داروی دیلتیازم (مسدود کننده کانال کلسیم) و داروهای مسدود کننده گیرنده های بتا آدرنرژیک (پروپرانولول، متوپرولول، آتنولول): با مهار متابولیسم داروهای بتا بلاکرها توسط داروی دیلتیازم، اثرات دارویی مسدود کننده های گیرنده بتا آدرنرژیک، افزایش می یابد که در این صورت ضربان قلب کاهش (برادی کاردی) می یابد. برای جلوگیری از این اثرات منفی می توان دوز داروهای مسدود کننده گیرنده بتا آدرنرژیک را کاهش داد.
- داروی وراپامیل (مسدود کننده کانال کلسیم) و داروی دیگوکسین (درمان کننده تپش قلب نامنظم مانند فیبریلاسیون دهلیزی): مصرف همزمان دو داروی قلبی وراپامیل و دیگوکسین، منجر به افزایش غلظت پلاسمایی دیگوکسین شده و سمیت داروی دیگوکسین را بالا می برد. برای جلوگیری از اثرات سمی این دارو باید از دوز کمتر داروی دیگوکسین استفاده نمود.
- داروی متوپرولول (داروی مهار کننده بتا آدرنرژیک) و داروهای آلفا بلاکرها (داروهای درمان کننده فشار خون بالا): در صورت مصرف همزمان دو داروی متوپرولول (که به طور معمول درمان کننده آنژین صدری می باشد) و داروهای آلفا بلاکر که کاهنده فشار خون هستند، اثرات متوپرولول افزایش یافته و در نتیجه سمیت داروی متوپرولول بالا می رود.
- داروی مسدود کننده کانال کلسیم وراپامیل و داروهای بتا بلاکرها (آتنولول، متوپرولول، پروپرانولول، تیمولول و بتاکسولول): در صورت مصرف این داروها با هم، اثرات هر یک از داروها بالا رفته و فشار خون به میزان بالایی کاهش می یابد و دپرسیون قلبی افزایش می یابد. برای جلوگیری از اثرات منفی و سمی این دو دارو باید دوز داروها و یا حداقل یکی از داروها کاهش یابد.
بیشتر بخوانید: بهترین دکتر قلب
- داروی مسدود کانال کلسیم (دیلتیازم) و داروی دیگوکسین: در صورت مصرف همزمان داروهای دیلتیازم و دیگوکسین، از آنجاییکه دیلتیازم موجب پایین آوردن کلیرانس کلیوی می گردد، غلظت پلاسمایی دیگوکسین نیز بالا می رود. این افزایش غلظت در خون منجر به ایجاد اثرات سمی داروی دیگوکسین می شود. لذا ضروری است در صورت مصرف همزمان این دو دارو غلظت پلاسمایی دیگوکسین سنجیده شود تا به محض مشاهده غلظت بالای آن دوز مصرفی این دارو کاهش یابد.
- داروی آمیلوراید (قرص آب که کاهنده فشار خون بالاست) و داروی اپلرنون (درمان فشار خون بالا و نارسایی قلبی): مصرف همزمان این دو دارو موجب افزایش عوارض جانبی و اثرات هر دو دارو شده و جهت کاهش سمیت این دو دارو باید دوز مصرفی آن ها کاهش یابد.
- داروی وراپامیل (مسدود کننده کانال پتاسیم) و داروی دیزوپرامید (ضد آریتمی و مسدود کننده کانال سدیم): مصرف همزمان این دو دارو منجر به افزایش اثرات هر دو دارو شده و اثر سمیت بر بدن می گذارند. از عوارض مصرف این دو دارو باهم می توان به کاهش ضربان قلب (برادی کاردی)، افزایش ایجاد نارسایی احتقانی قلبی و آریتمی و اختلال در ضربان قلب اشاره نمود.
- داروی دیزوپرامید و داروهای مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین: مصرف همزمان داروی دیزوپرامید به عنوان درمان کننده نارسایی احتقانی قلب و داروهای گشاد کننده عروق، منجر به پدیدار شدن اثرات سمی آن ها شده و پتاسیم موجود در خون را افزایش می دهد و در نتیجه فشار خون به شدت کاهش می یابد.
- داروهای دیورتیک و داروی دیگوکسین: داروی دیگوکسین به عنوان تظیم کننده تپش قلب و داروهای دیورتیک به عنوان کاهنده فشار خون نباید با هم مصرف شوند. در صورت مصرف این دو دارو باهم باید سطح پتاسیم خون سنجیده شود تا از ایجاد اثرات منفی و افزایش سمیت این دو دارو جلوگیری شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.