دستگاه قلب مصنوعی

دستگاه قلب مصنوعی چیست؟ دستگاه قلب مصنوعی وسیله ای است که جایگزین قلب می شود. قلب های مصنوعی معمولاً برای انتظار زمان پیوند قلب یا جایگزینی دائمی قلب در صورت غیرممکن بودن پیوند قلب توسط بهترین متخصص قلب کاشته می شوند. اگرچه اختراعات مشابه دیگری از اواخر دهه 1940 و قبل از آن وجود داشت ، اما اولین قلب مصنوعی که با موفقیت در انسان کاشته شد در سال 1982 بود که توسط تیمی شامل ویلم یوهان کلف و روبرت جارویک طراحی شد.

 دستگاه قلب مصنوعی

قلب مصنوعی متمایز از دستگاه کمک بطنی (VAD) است که برای پشتیبانی از نارسایی قلب طراحی شده است. همچنین از دستگاه بای پس قلبی ریوی متمایز است که یک دستگاه خارجی است که برای تأمین عملکرد قلب و ریه ها استفاده می شود و فقط برای چند ساعت  در جراحی قلب استفاده می شود.

جایگزینی مصنوعی برای قلب مدت هاست که در طب مدرن جستجو می شود. فایده آشکار قلب مصنوعی عملکردی ، کاهش نیاز به پیوند قلب است زیرا تقاضا برای اندام ها همیشه بسیار بیشتر از عرضه است.

اگرچه قلب از نظر مفهومی یک پمپ است ، اما ظرافت هایی را در بر می گیرد . پیامدهای این مسائل شامل رد شدید جسم خارجی و باتری های خارجی است . این عوارض طول عمر دریافت کنندگان را محدود می کند.

اولین قلب مصنوعی توسط دانشمند شوروی ولادیمیر دمیخوف در سال 1937 ساخته شد و در یک سگ کاشته شد.

در 2 جولای 1952 ، هنری اوپیتک 41 ساله ، که از تنگی نفس رنج می برد ، در بیمارستان دانشگاه هارپر در دانشگاه ایالتی وین در میشیگان سابقه پزشکی ثبت کرد. دستگاه قلب Dodrill-GMR ، که به عنوان اولین دستگاه قلب مصنوعی شناخته می شود، در حین انجام عمل جراحی قلب با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت. تحقیقات مستمر بر روی گوساله ها در مرکز پزشکی هرشی، مرکز تحقیقات حیوانات، در هرشی، پنسیلوانیا  در طول دهه 1970 انجام شد.

یک دستگاه قلب و ریه برای اولین بار در سال 1953 در طول یک عمل جراحی موفقیت آمیز قلب باز استفاده شد. جان هیشام گیبون مخترع دستگاه، این عمل را انجام داد و خودش جایگزین قلب و ریه را توسعه داد.

به دنبال این پیشرفت ها علاقه علمی برای توسعه راه حلی برای بیماری های قلبی در گروه های تحقیقاتی متعددی در سراسر جهان ایجاد شد.

همچنین بخوانید : بلوک قلب چیست؟

طرح های اولیه قلب های مصنوعی

در سال 1949، پیش ساز پمپ قلب مصنوعی مدرن توسط بهترین متخصص قلب ویلیام سیول و ویلیام گلن ساخته شد. پمپ خارجی بیش از یک ساعت قلب سگ را با موفقیت دور زد.

پل وینچل با کمک هنری هایملیچ (مخترع مانور هایملیخ) قلب مصنوعی را اختراع کرد و اولین اختراع چنین دستگاهی را در اختیار داشت. دانشگاه یوتا دستگاه مشابهی را در همان زمان توسعه داد. در ادامه می توانید نحوه استفاده از MCSS در  دستگاه قلب مصنوعی را مطالعه کنید.

همچنین بخوانید : ایست قلبی چیست؟

استفاده از MCSS برای حمایت موقت از قلب

استفاده از MCSS برای حمایت موقت، در غیاب سیستم های کاملاً قابل کاشت توسط بهترین متخصص قلب، برای برآوردن نیازهای بیمار و ارزیابی امکان جایگزینی مکانیکی عمل پمپاژ قلب ، تکامل یافته است. همه این سیستم ها توسط لوله ها یا سیم هایی که به پوست نفوذ می کنند، به منابع تغذیه خارجی سنگین «متصل» شده اند.

استفاده موقت از MCSS برای کمک یا جایگزینی قلب برای مدت زمان محدود در نظر گرفته شده است. دستگاه های موقت از بیماران تا زمان پیوند قلب اهدا کننده پشتیبانی می کنند. اگرچه استفاده بالینی موقت از MCSS در مواردی بیش از یک سال موفقیت آمیز بوده است، اما هدف این نیست که پشتیبانی دائمی از گردش خون ارائه شود.